![]() |
| ស្វាគមន៍ចូលឆ្នាំចិន |
កញ្ញា ឃុន នារតី បុគ្គលិកលក់គ្រឿងអេឡិចត្រូនិកម្នាក់
បានប្រាប់ថា
កញ្ញាបានធ្វើពិធីសែនព្រេនចូលឆ្នាំចិននៅផ្ទះខ្លួនឯងអស់រយៈ
ពេលជាង១០ឆ្នាំមកហើយ ដោយសារកាលពីមុន
កញ្ញាធ្លាប់ទៅសែននៅផ្ទះបងប្អូន។ កញ្ញាបានបន្ថែមថា
កញ្ញាជាជនជាតិខ្មែរ
ប៉ុន្ដែដោយសារមានបងប្អូនកាត់សែស្រឡាយចិនខ្លះ
ដែលពួកគេប្រកាន់ខ្ជាប់តៗមក
រហូតដល់ចាប់ផ្តើមរៀបចំពិធីសែនព្រេននៅផ្ទះខ្លួនឯងតែម្ដង។ កញ្ញា នារតី បានបន្តថា៖ «ចូលឆ្នាំចិន ខ្ញុំក៏សែន
ចូលឆ្នាំខ្មែរខ្ញុំក៏សែន ព្រោះវាជាប្រពៃណី និងជំនឿរបស់យើង។
ការសែនទាំងនេះ អាចជួយឲ្យខ្ញុំសម្រេចក្តីប្រាថ្នាបានដូចបំណង
តាមរយៈការជួយរបស់ដូនតា»។ ចំណែកឯបុរសសម្បុរខ្មៅស្រអែមមាឌធំដំបង លោកម៉ម រិទ្ធា
ដែលរស់នៅក្នុងសង្កាត់ចោមចៅ បានថ្លែងថា
លោកទើបចាប់ផ្ដើមពិធីសែនព្រេនក្នុងឱកាសចូលឆ្នាំប្រពៃណីចិនតែ
ប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះទេ។
លោកបានពន្យល់ប្រាប់ពីមូលហេតុរៀបចំពិធីនេះថា ទាំងមិត្ដភក្ដិ
និងក្រុមគ្រួសាររស់នៅក្បែរខាង
ពួកគេតែងតែធ្វើពិធីសែនព្រេនរៀងរាល់ឆ្នាំ
ហើយពួកគេក៏មិនដែលខកខានក្នុងការអញ្ជើញគ្រួសាររបស់ខ្ញុំទៅ
ចូលរួមពិធីជប់លៀងទទួលទានអាហារម្ដងណាទេ។ លោក បានបន្ដថា៖
«ឃើញដូច្នេះ ខ្ញុំផ្ដើមគិតដល់ការរៀបចំពិធីសែននេះតែម្ដង។
ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំក៏ចង់អញ្ជើញមិត្ដភក្ដិ និងអ្នករស់នៅជិតខាង
មកទទួលទានអាហារផ្ទះខ្ញុំវិញម្ដង
ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីចិននេះផងដែរ»។ ជាទូទៅ ពាក្យថា ខ្មែរ និងចិន បានក្លាយជាភាសាមួយសាមញ្ញ
និងបានផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងស្អិតល្មួតទៅហើយ
ពីព្រោះទំនៀមទម្លាប់ចិនទាំងនេះ
បានចាក់ឫសគល់យ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងសង្គមខ្មែរតាំងពីបុរាណកាល ម្ល៉េះ។
លំហូរនៃវប្បធម៌ សាសនា ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីពីសង្គមខាងក្រៅ
គឺពិតជាមិនអាចជៀសផុតទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យបារម្ភនោះ
គឺការទទួលយកមកអនុវត្តតាម
ដោយមិនបានគិតពិចារណាលើចំណុចអវិជ្ជមាន និងផលប៉ះពាល់របស់វា។ បើយោងទៅតាមប្រវត្ដិសាស្រ្ដ បានឲ្យដឹងថា
ប្រទេសកម្ពុជាមានទំនាក់ទំនងជាមួយចិនតាំងពីសតវត្សរ៍ទី៣នៅពេល
ដែលប្រជាជនចិន
ចូលមកធ្វើជំនួញនៅទីនេះហើយពួកគេបានធ្វើចំណាកស្រុកចូលមក
ជាបន្តបន្ទាប់រហូតដល់វត្តមានលោកជីវតាក្វាន់នៅសតវត្សរ៍ ទី១៣។
លំហូរជនជាតិចិន បានបន្តមកដល់សម័យអង្គរ
និងបានបន្សល់ទុកនូវពូជពង្សចិនរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន។
លោក វង់ សុធារ៉ា អនុប្រធានដេប៉ាតឺម៉ង់ប្រវត្តិសាស្រ្ត និងជា
សាស្រ្តាចារ្យសិលាចារឹកប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែរ និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍
មានប្រសាសន៍ថា៖ «ចិនមានគ្រឹះវប្បធម៌រឹងមាំ
មិនងាយនឹងទទួលយកវប្បធម៌បរទេសទេដូច្នេះពួកគេតែងតែ
ប្រតិបត្តិអ្វីដែលជាអត្ដសញ្ញាណរបស់ខ្លួនជានិច្ច»។
លោកបានបញ្ជាក់ថា ខ្មែរដែលមានដូនតាចិន
ហើយគិតថាខ្លួនមានជាប់សែស្រឡាយចិន
ក៏ចេះតែប្រកាន់ភ្ជាប់នូវទំនៀមទម្លាប់របស់ចិននៅក្នុងផ្នត់
គំនិតរៀងរហូតមក។ ចំណែកប្រជាជនខ្មែរសុទ្ធមួយចំនួន
បាននាំគ្នាប្រតិបត្ដិតាមប្រពៃណីចិន ដូចជាការសែនព្រេន
ពីព្រោះពួកគេយល់ឃើញថា ខ្លួនប្រហែលជាមានដូនតាចិន
ហើយសែនទៅក្រែងលោដូនតាជួយឲ្យមានបាននឹងគេ។ លោកបានបន្ថែមថា៖
«ការប្រកាន់ទំនៀមទម្លាប់វប្បធម៌ដែលមិនមែនជារបស់ខ្លួន
នាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់អត្តសញ្ញាណខ្មែរ នាំឲ្យសង្គមខ្មែរមិនសុទ្ធ
និងមានការយល់ច្រឡំ មួយណាចិន មួយណាខ្មែរ តែវាជារឿងធម្មតាទេ
ព្រោះវប្បធម៌តែងតែប្រែប្រួលជានិច្ច»។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកប៉ូ សំណាង ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ជាតិ
និងសិលធម៌សង្គម ដែលធ្វើការលើកតម្កើងវប្បធម៌ បានឲ្យដឹងថា
ការសែនចិន ជាសិទ្ធិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ
ព្រោះច្បាប់ខ្មែរមិនបានហាមឃាត់ប្រជាជនក្នុងការជ្រើសរើសសាសនា
ណាមួយឡើយ ដូចដែលបានចែងនៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញខ្មែរ។ លោកបានបន្តថា ការសែនចិន វាមិនប៉ះពាល់អ្វីទេ
តែយើងត្រូវផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ខ្មែរឲ្យបានទូលំទូលាយដល់
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ។
ទាក់ទងនឹងអប្បិយជំនឿនៃការសែនព្រេនរបស់ជនជាតិចិន
អាចជួយឲ្យពួកគេមានការរីកចម្រើនក្នុងគ្រួសារ
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «វាជាអបិ្បយជំនឿទេ
សំខាន់យើងត្រូវចេះជួយខ្លួនឯង ដោយខិតខំរកស៊ី
បង្កើតជំនួញដោយខ្លួនឯង។ ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋខ្មែរ យើងត្រូវយល់
និងស្គាល់ពីវប្បធម៌ ប្រពៃណី
និងទំនៀមទម្លាប់ខ្លួនឲ្យបានច្បាស់សិន
មុននឹងចាប់យកវប្បធម៌ដទៃ»។ លោក ក៏បានស្នើថា៖
«ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ត្រូវតែប្រុងប្រយ័ត្នលើការចាយវាយ
យើងជាខ្មែរ កុំចេះតែចំណាយថវិកាដូចជនជាតិចិននោះទេ»៕
ប្រភព http://www.postkhmer.com






0 comments:
Post a Comment